Het is buiten ijskoud, stil en leeg ... ik ben met de trein onderweg naar 's Hertogenbosch voor mijn 8e lesdag.
Het landschap lijkt een zwart - wit opname ... ineens verschijnt een oranje bol aan de horizon.
Ik heb nog gelukshormonen in mijn bloed van gisteren ... ik heb nieuwe hele mooie pannen gekocht! Als je niet kunt koken lukt dat met de pannen ook niet, zei de verkoopster in de winkel. Maar je gaat wellicht wel nog beter je best doen (denk ik zelf)!! Ook vandaag hoop ik weer geïnspireerd te worden.
Stil en leeg
Helaas blijft het stil in me op de de vraag welke voeding emoties oproep (herinneringen uit m'n jeugd ofzo); ben ik een emotieloos, gewoon vergeetachtig of niet zo in de stemming vandaag?
Ook levert de visualisatieoefening om een symbool te tekenen bij je lievelingseten een leeg vel papier op ... mijn kleurtjes (om het symbool met al z'n kleuren weer te geven) kunnen zonder in actie te hoeven komen weer de tas in
De vraag "waarom eet je" is een interessante en lastige vraag. Ik merk dat het seizoen en de omstandigheden van grote invloed zijn op mijn voedselkeuze. Ik heb minder dingen 'waar ze me altijd - dag en nacht - voor wakker mogen maken'. De opmerking dat ik blijkbaar eet waar ik op dat moment behoefte aan heb klinkt als muziek in de oren, maar ik ben ervan overtuigd dat ik nog niet zo ver ben. Vaak genoeg ben ik toch onnadenkend op zoek naar 'iets lekkers'
Belangrijk voor mij (ook volgens mijn Ayurvedisch type) is afwisseling en beweging. Rust en regelmaat lijken me ergens heerlijk ... maar hebben nog nooit echt goed bij me gepast.
Zwart wit
Stress - fight or flight - neurotransmitters - emoties - de reductie van de complexiteit van deze materie doet me toch enigszins gruwelen. Ik kan me heel goed voorstellen en ondervind zelf dat voeding van groot belang is voor het fysiek en mentaal welbevinden. Deze relatie laat zich volgens mij niet in een middagje uitleggen (als dit al uit te leggen is), en zeker niet in de stelligheid waarin dit vandaag wordt gedaan.
Passende gedachten voor de dag ...
Wat is er van stilte en rust te leren? Laat ik me voeden door stress en onrust?
Complexiteit - zoals Einstein ooit al zei: Make everything as simple as possible, but not simpler.
Oranje bol symbool voor de kracht van voeding?!
Het landschap lijkt een zwart - wit opname ... ineens verschijnt een oranje bol aan de horizon.
Ik heb nog gelukshormonen in mijn bloed van gisteren ... ik heb nieuwe hele mooie pannen gekocht! Als je niet kunt koken lukt dat met de pannen ook niet, zei de verkoopster in de winkel. Maar je gaat wellicht wel nog beter je best doen (denk ik zelf)!! Ook vandaag hoop ik weer geïnspireerd te worden.
Stil en leeg
Helaas blijft het stil in me op de de vraag welke voeding emoties oproep (herinneringen uit m'n jeugd ofzo); ben ik een emotieloos, gewoon vergeetachtig of niet zo in de stemming vandaag?
Ook levert de visualisatieoefening om een symbool te tekenen bij je lievelingseten een leeg vel papier op ... mijn kleurtjes (om het symbool met al z'n kleuren weer te geven) kunnen zonder in actie te hoeven komen weer de tas in
De vraag "waarom eet je" is een interessante en lastige vraag. Ik merk dat het seizoen en de omstandigheden van grote invloed zijn op mijn voedselkeuze. Ik heb minder dingen 'waar ze me altijd - dag en nacht - voor wakker mogen maken'. De opmerking dat ik blijkbaar eet waar ik op dat moment behoefte aan heb klinkt als muziek in de oren, maar ik ben ervan overtuigd dat ik nog niet zo ver ben. Vaak genoeg ben ik toch onnadenkend op zoek naar 'iets lekkers'
Ik kan erg genieten van koken, maar ook als er lekker voor me gekookt wordt.
Ik kan erg genieten van de warme gerechten en stoofpotten in de winter, maar kijk ook uit naar de zomer
Ik kan heerlijk in de stilte en de rust eten, maar vind het soms ook erg gezellig met (heel veel) mensen om me heen
Ik kan uitzien naar bekende, vertrouwde gerechten maar ben ook in voor het uitproberen van nieuwe recepten
Belangrijk voor mij (ook volgens mijn Ayurvedisch type) is afwisseling en beweging. Rust en regelmaat lijken me ergens heerlijk ... maar hebben nog nooit echt goed bij me gepast.
Zwart wit
Stress - fight or flight - neurotransmitters - emoties - de reductie van de complexiteit van deze materie doet me toch enigszins gruwelen. Ik kan me heel goed voorstellen en ondervind zelf dat voeding van groot belang is voor het fysiek en mentaal welbevinden. Deze relatie laat zich volgens mij niet in een middagje uitleggen (als dit al uit te leggen is), en zeker niet in de stelligheid waarin dit vandaag wordt gedaan.
Passende gedachten voor de dag ...
Wat is er van stilte en rust te leren? Laat ik me voeden door stress en onrust?
Complexiteit - zoals Einstein ooit al zei: Make everything as simple as possible, but not simpler.
Oranje bol symbool voor de kracht van voeding?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten